Czym się różni brutto od netto?

W trakcie zawierania umowy o pracę bardzo ważnym aspektem dla pracownika jest wynagrodzenie, jakie otrzyma za wykonaną pracę. Kwota na umowie różni się jednak od tej, która wpływa na konto osoby zatrudnionej. Czym różnią się od siebie kwoty brutto/netto?

SPIS TREŚCI

Co to jest cena brutto i netto?

Na paragonie lub fakturze, które otrzymujesz po zrobieniu zakupów czy skorzystaniu z usług, zazwyczaj znajdują się dwie wartości – cena brutto i cena netto. Kwota, którą musimy zapłacić, to cena brutto. W jej skład wchodzi cena netto oraz podatek VAT obowiązujący dla danego produktu lub usługi (zazwyczaj 23%). Cena netto zawiera również akcyzę i cło, o ile konieczne jest ich uwzględnienie.

Jak obliczyć cenę brutto?

Aby obliczyć cenę brutto, pomnóż wartość netto przez odpowiednią stawkę podatku VAT i dodaj wynik do ceny netto:

Cena brutto = cena netto + stawka podatku (np. 23% * cena netto)

Jak obliczyć cenę netto z brutto – wzór

Cenę netto z brutto można obliczyć wzorem:

Cena netto = cena brutto – stawka podatku (np. 23% * cena netto)

Ten wzór ma jednak zastosowanie tylko w przypadku obliczania ceny produktu lub usługi. Jeśli chcesz obliczyć wartość wynagrodzenia netto, konieczne jest odjęcie innych składowych pensji.

Co to jest płaca brutto i netto?

Pensja netto to kwota „na rękę”, która wpływa na konto pracownika. Pensja brutto to kwota zapisana na umowie zatrudnienia – jest zawsze wyższa niż faktyczna wypłata, którą otrzymuje pracownik. Dzieje się tak, ponieważ wynagrodzenie pomniejsza się o świadczenia publicznoprawne, takie jak:

  • zaliczka na podatek dochodowy,
  • składki odprowadzane do ZUS-u (emerytalne, rentowe, chorobowe),
  • składki odprowadzane do NFZ (na ubezpieczenie zdrowotne),
  • różne fundusze.

Niektóre składki, np. chorobowa, zdrowotna czy zaliczka na podatek dochodowy odejmuje się od wypłaty w całości. Jednak składkę emerytalną czy rentową pracownik musi pokryć wyłącznie w pewnej części. Kwota netto to nic innego, jak potocznie nazywane wynagrodzenie „na rękę”. Natomiast kwota brutto to wartość, którą znajdziesz w umowie.

Zasiłek chorobowy brutto – ile to netto?

Zasiłek chorobowy wynosi przeważnie 80% podstawy wymiaru zasiłku, czyli średniego wynagrodzenia z poprzednich 12 miesięcy.

Wyjątkowo zasiłek chorobowy może wynosić 100% podstawy wymiaru zasiłku, jeśli niezdolność do pracy wystąpiła w skutek wypadku w drodze do lub z pracy, ciąży bądź poddania się niezbędnym badaniom przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów lub zabiegom pobrania komórek, tkanek lub narządów.

Zasiłek nie może być jednak niższy niż minimalne wynagrodzenie pomniejszone o składki ZUS (emerytalną, rentową i chorobową). Oznacza to, że zasiłek pomniejsza się o 13,71% pensji minimalnej. W 2023 roku to wynagrodzenie wzrosło – od lipca nowa kwota wynosi 3600 zł brutto. Zasiłek chorobowy przysługuje osobom, których choroba trwa więcej, niż 15 (w przypadku osób powyżej 50. roku życia) lub 34 dni. Można go pobierać maksymalnie przez 182 dni w roku. Wyjątkiem są ciąża i gruźlica – w tym przypadku zasiłek można pobierać do 270 dni.

Wynagrodzenie brutto – ile to netto?

Wysokość odprowadzanych składek zależy od typu umowy i wysokości wynagrodzenia. Jakie kwoty odprowadza się w przypadku umowy o pracę?

  • składki na ubezpieczenie społeczne
    • składka emerytalna – wynosi 19,52% wynagrodzenia. Pracownikowi do ZUS-u potrąca się 9,76%, natomiast drugą połowę opłaca pracodawca. Dzięki składce po osiągnięciu odpowiedniego wieku pracownik może otrzymać emeryturę.
    • składka rentowa – pracownikowi potrąca się 1,5% wynagrodzenia. Pracodawca odprowadza kolejne 6,5% na konto ZUS, aby pracownik mógł pobierać rentę w określonych przypadkach. Łącznie składka stanowi 8% wynagrodzenia.
    • składka na ubezpieczenie chorobowe – kwota wynosi 2,45% wynagrodzenia i w całości odprowadza ją pracownik. Dzięki odprowadzaniu tej składki w razie wypadku pracownik może otrzymać m.in. rentę po wypadku przy pracy czy zasiłek z tytułu niezdolności do pracy. Podstawę świadczenia wylicza się z przeciętnego wynagrodzenia (brutto bez składek na ubezpieczenia społeczne) z poprzednich dwunastu miesięcy.
  • składka na ubezpieczenie zdrowotne – składka zdrowotna wynosi obecnie 9% podstawy wymiaru składki. Dzięki niej pracownik może korzystać z usług medycznych, które są finansowane ze środków publicznych (publicznej służby zdrowia).
  • zaliczka na podatek dochodowy (PIT) – aby obliczyć wysokość zaliczki, od przychodu (wynagrodzenia brutto bez składek na ubezpieczenia społeczne) należy odjąć koszty uzyskania przychodu. Wysokość kosztów zależy od tego, czy osoba zatrudniona mieszka i pracuje w tym samym miejscu. Jeśli tak, koszty wynoszą 250 zł. Pracownicy, którzy mieszkają poza miastem, w którym znajduje się zakład pracy, odejmują od podanej kwoty 300 zł. Wynik zaokrągla się do pełnej wartości. Obliczona kwota jest wpłacana na konto Urzędu Skarbowego. Warto pamiętać, że procent potrącanej kwoty zależy od źródła dochodów (rodzaj umowy, prowadzenie własnej działalności gospodarczej itp.). Jeśli roczny przychód pracownika jest mniejszy niż 120 000 zł, pobierane jest 17% od dochodu. Po przekroczeniu pierwszego progu podatkowego pobierane jest 32% od nadwyżki (przychodu powyżej 120 000 zł). Gdy osoba zatrudniona złożyła deklarację PIT-2, to od tej kwoty odejmuje się miesięczną ulgę na podatek.

Koszty pracodawcy

Dla pracodawcy zatrudnienie pracownika jest związane nie tylko z jego wypłatą netto, ale też kosztami brutto. Podpisując umowę, pracodawca musi ponieść również koszty ubezpieczeń, szkoleń, wyposażenia, odprawy czy badań lekarskich. Koszt pracodawcy zależy od umowy, jaką podpisuje z pracownikiem:

  • umowa o pracę – składki na ubezpieczenie społeczne do ZUS-u (emerytalna i rentowa), wypadkowe, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
  • umowa zlecenie – jeśli pracownik ukończył 26 lat, nie studiuje i nie jest zatrudniony w innej firmie na umowę o pracę, pracodawca musi dodatkowo opłacić zaliczkę na podatek dochodowy.
  • umowa o dzieło – w przypadku, gdy umowa jest zawarta z własnym pracodawcą, konieczne jest opłacenie ubezpieczenia. W przeciwnym wypadku koszty pracodawcy będą równe wynagrodzeniu brutto.

Co to jest brutto brutto?

Szukając informacji na temat wynagrodzeń, można napotkać pojęcie „kwoty brutto brutto”. To określenie nie jest błędnym zapisem „brutto netto”.

Brutto brutto to kwota, w którą wlicza się składki opłacane zarówno przez pracownika, jak i pracodawcę. Często tego pojęcia używa się, mówiąc o projektach finansowanych ze źródeł europejskich.
Czytaj więcej
  • Czy artykuł był pomocny ?
  • Tak   Nie